W niniejszej publikacji zajeto się procesem resocjalizacji wykonywanym w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych (MOW) rodzaju wychowawczo-resocjalizacyjnego. Niedostosowanie społeczne wychowanków tych ośrodków prowadzi do konieczności używania oddziaływań resocjalizacyjnych zgodnie z przesłankami teoretycznymi cyklu resocjalizacji.
likwidowanie zachowań antagonistyczno-destruktywnych powinno się odbywać poprzez oddziaływania psychokorekcyjne i psychoterapeutyczne. Takie działania posiadają za zadanie spowodowanie u jednostek nieprzystosowanych społecznie przemian w sferze motywacji i postaw z destruktywnych na konstruktywne, pożytecznych jednostkowo i społecznie.
Wymaga to - oprócz realizacji działań opiekuńczo-wychowawczych - realizacji specjalistycznych zajęć reedukacyjnych w zakresie terapii, psychoedukacji i socjoterapii. [...] Podjęcie przez Autora tej problematyki badawczej wynika z wyraźnego braku w prowadzonych badaniach naukowych ewaluacji pracy resocjalizacyjnej z młodzieżą niedostosowaną społecznie i umieszczaną w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych.
Mowa o takiej ewaluacji, która umożliwiłaby formułowanie nowych, wydajnych form i metod pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie w systemie instytucjonalnym. Wszakże sporo się mówi o nowych metodach pracy z rodzinami patologicznymi oraz o programach oddziaływań profilaktycznych i resocjalizacyjnych wobec młodzieży niedostosowanej społecznie, ale nie przeprowadzono badań ujmujących aktualne uwarunkowania środowiskowe i metodyczne w pracy z wychowankami młodzieżowych ośrodków wychowawczych.
Osobistym źródłem zainteresowań Autora poruszaną problematyką są własne doświadczenia z pracy w młodzieżowym ośrodku wychowawczym. W wyniku obserwacji jako wychowawcy, a także opinii wyrażanych poprzez innych nauczycieli, wychowawców nasuwa się potrzeba usystematyzowania metodyki pracy resocjalizacyjnej z nieletnimi niedostosowanymi społecznie.
Niewykluczone, iż zaprezentowana analiza metod cyklu resocjalizacji, a także próba ich usystematyzowania unaoczni każdemu pedagogowi resocjalizacji, z jak szerokim spektrum metodycznym mamy do czynienia we współczesnej praktyce resocjalizacyjnej.
Wiedza ta może posłużyć w trafnym doborze metod pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie nie tylko w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, lecz także w innych placówkach zajmujących się resocjalizacją nieletnich.
W toku zrealizowanych badań naukowych Autor przeanalizował realizację powyższych części cyklu resocjalizacji w praktyce młodzieżowych ośrodków wychowawczych. Przeprowadzone badania miały na celu dostarczenie odpowiedzi na następujące pytania: 1.
Jaka jest struktura i dynamika przyczyn umieszczania objętych badaniami wychowanków w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych$95 2. Jakie są przejawy indywidualizacji oddziaływań opiekuńczych wobec wychowanków objętych badaniami$96 3.
Jakie są przejawy indywidualizacji specjalnych oddziaływań wychowawczych wobec wychowanków objętych badaniami$97 4. Jakie są przejawy indywidualizacji oddziaływań terapeutycznych wobec wychowanków objętych badaniami$98 by uzyskać odpowiedzi na postawione pytania, posłużono się metodą sondażu diagnostycznego przy użyciu takich technik badawczych, jak: kwestionariusz ankiety własnej konstrukcji, kwestionariusz obserwacji warunków organizacyjnych, analiza dokumentów - akt osobowych wychowanków.